در دنیا حدود 60 درصد از اراضی تحت کشت لوبیا در مناطقی هستند که طی فصل رشد با کمبود آب مواجه می­شوند. به­منظور بررسی اثر کم­آبیاری (تامین 100، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه) بر ژنوتیپ­های لوبیا چیتی (صدری، C.O.S.16، KS21193 (کوشا 193)، لاین تیلور و KS21486) آزمایشی به­صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­ کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا شد. نتایج نشان داد کاهش میزان آب مصرفی باعث کاهش شاخص شادابی و کاهش میزان آب برگ ژنوتیپ­های مورد بررسی شد. علاوه براین دمای سایه‌انداز گیاهی در اثر کاهش میزان آب آبیاری، افزایش یافت. هدایت روزنه­ای هر دو طرف برگ تمامی ژنوتیپ­ها در اثر کاهش میزان آب مصرفی کاهش یافت. بیش­ترین عملکرد دانه در شرایط تامین 100 و 80 درصد نیاز آبی گیاه، از ژنوتیپ C.O.S.16 به­دست آمد (به ترتیب 594/6 و 289/2 گرم در متر مربع). در شرایط تامین 60 درصد نیاز آبی ژنوتیپ KS21486 بیش­ترین عملکرد دانه (109/5گرم در متر مربع) را به خود اختصاص داد. رابطه معکوس و معنی­دار بین دمای سایه‌انداز گیاهی و عملکرد دانه در تمامی مراحل اندازه­گیری هم قبل و هم بعد از آبیاری وجود داشت. به­علاوه رابطه مثبت و معنی­دار بین هدایت روزنه­ای پشت برگ در کلیه مراحل اندازه­گیری قبل از آبیاری، با عملکرد دانه مشاهده شد. به­نظر می­رسد شاخص­های هدایت روزنه­ای، دمای سایه‌انداز گیاهی و شاخص شادابی صفاتی مناسب برای تعیین اثر تنش خشکی در گیاه لوبیا باشند و از طریق صفات مذکور شناسایی ژنوتیپ­های حساس و متحمل به تنش خشکی آسان شود.