تغییرات اقلیمی در سال های اخیر منجر به افزایش میانگین دمای جهان و وقوع ناهنجاری دمایی شده است. گزارش تحقیقات نشان میدهد افزایش دمای منتج از تغییر اقلیم ممکن است عملکرد گندم را در حدود 5/5 درصد در سطح جهان کاهش دهد. تنش گرما بر فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاه نظیر فتوسنتز، تنفس،تبادل روزنهای، جذب آب و عناصر غذایی و فرآوری آن در گیاه و همچنین متابولیسم نیتروژن اثر منفی میگذارد که منجر به محدودیت اسیمیلاتهای فتوسنتزی و کاهش عملکرد بیولوژیکی و دانه میشود. تحقیقات نشان می دهند ارقام گندم واکنش های متفاوتی به این تغییرات فیزیولوژیکی نشان داده و سازوکارهای متفاوتی نظیر پروتیینهای شوک گرمایی را جهت تحمل به تنش استفاده مینماید. معرفی ژنوتیپ های سازگار به شرایط تنش گرما از اهداف مهم برنامه های بهنژادی به شمار میرود. نتایج تحقیقات در سال های گذشته نشان میدهد که انتخاب بر اساس صفات فیزیولوژیکی باعث افزایش کارائی برنامههای بهنژادی در راستای تولید ژنوتیپهای سازگار به تنش گرما شده است. برای تبیین اثربخشی دانش فیزیولوژی در برنامه های به نژادی مبتنی بر محیطهای هدف، تشریح نحوه اثر تنش بر فیزیولوژی گیاه، سازوکارهای تحمل و صفات وابسته به این سازوکارها ضروری است. آگاهی از جنبههای فیزیولوژیکی گیاه در واکنش به تنشهای محیطی، پژوهشگران را در راستای دستیابی به پتانسیلهای بالای تولید و معرفی ارقام متحمل به شرایط نامطلوب محیطی یاری مینماید. در این پژوهش به بررسی اثر تنش گرما بر هر یک از ویژگیهای فیزویولوژیکی و مراحل مختلف رشد و نمو گندم پرداخته شده است.