|
بررسی اثر کاربرد گوگرد عنصری بر عملکرد و برخی از ویژگی های کیفی گندم آبی (Triticum astivum L)
|
| جلال قادری*، محمد جعفر ملکوتی، کاظم خاوازی، محمد حسین داوودی |
| دانشگاه تربیت مدرس |
|
|
چکیده: (3021 مشاهده) |
در خاکهای آهکی ایران به علت pH بالا، عناصر غذایی از حلالیت اندکی برخوردار بوده و جذب آنها توسط گیاهان با مشکل مواجه است. گوگرد با کاهش pH خاگ اطراف ریشه، موجب افزایش حلالیت و جذب عناصر غذایی خاک میشود. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تیمار گوگرد عنصری (صفر، 250، 500 و 1000 کیلوگرم در هکتار) همراه با باکتری تیوباسیلوس، در سه تکرار و در چهار مزرعه (چغانرگس، ایستگاه تحقیقاتی ماهیدشت، نجف‌آباد و قمشه) با مقدار سولفات قابل جذب متفاوت (7، 13، 18 و 27 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک)، در استان کرمانشاه در سال زراعی 95-1394 اجرا شد. نتایج تجزیه مرکب این پژوهش نشان داد که اثر گوگرد، مکان و برهمکنش آنها برعملکرد دانه، درصد پروتئین، وزن هزار دانه و غلظت عناصر غذایی در دانه گندم در کلیه مناطق در سطح یک درصد معنیدار بود. مصرف 500 و 1000 کیلوگرم گوگرد در یک گروه آماری قرار داشتند، ولی تفاوت بین آنها با 250 کیلوگرم معنیدار بود. بیشترین عملکرد دانه، وزن هزار دانه و غلظت عناصر غذایی در دانه با کاربرد 1000 کیلوگرم گوگرد عنصری در هکتار بهدست آمد. کاربرد بالاترین سطح گوگرد سبب افزایش 503، 617، 315 و246 کیلوگرم در هکتار دانه و 6، 7/3، 4/8 و 3/25 درصد، پروتئین دانه گندم در مناطق چغانرگس، ماهیدشت، نجف آباد و قمشه در مقایسه با تیمار شاهد گردید. با توجه به نتایج بهدست آمده، کاربرد 500 کیلوگرم گوگرد در هکتار با باکتری تیوباسیلوس مناسب است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: پروتئین، عناصر غذایی، گوگرد و وزن هزار دانه. |
|
|
متن کامل [PDF 962 kb]
(7078 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی گیاهان زراعی
دریافت: 1396/5/12 | پذیرش: 1396/5/12 | انتشار: 1396/5/12
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
