کمبود آب یکی از مهم‌ترین تنش­های محیطی می‌باشد که تولید محصولات زراعی را تحت اثر قرار داده و باعث کاهش کمیت و کیفیت تولیدات کشاورزی می‌شود. به منظور بررسی اثر تنش آبی و کاربرد مقادیر مختلف زئولیت، دو آزمایش در سال­های زراعی 92-1391 در دانشگاه پیام نور استان مرکزی به‌صورت کرت­های یک‌بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک­‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شدند. تنش آبی به عنوان عامل اصلی در چهار سطح شامل: آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری به میزان 85، 70 و 55 درصد نیاز آبی گیاه در کرت­های اصلی و مصرف مقادیر مختلف زئولیت به عنوان عامل فرعی در چهار سطح شامل: عدم مصرف زئولیت (شاهد)، مصرف سه، شش و نه تن در هکتار زئولیت در کرت­های فرعی قرار داده شد. نتایج نشان داد که اثر تیمار تنش آبی بر صفات عملکرد بیولوژیکی، تعداد غوزه نابارور، کمبود آب اشباع، ارتفاع بوته، قطر ساقه و آب نهایی برگ معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر مصرف زئولیت نیز بر صفات تعداد غوزه نابارور، کمبود آب اشباع، ارتفاع بوته، قطر ساقه و آب نهایی برگ معنی‌دار بود. عملکرد بیولوژیکی گیاه در سطح یک درصد معنی‌دار شد. به‌طوری‌که بیش‌ترین مقدار عملکرد بیولوژیکی 8186 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار آبیاری شاهد و کم‌ترین مقدار آن 6756 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار تنش آبی شدید (آبیاری بر اساس 55 درصد نیاز آبی گیاه) بود. به‌طورکلی افزایش شدت تنش آبی، باعث کاهش مقدار عملکرد بیولوژیکی، ارتفاع بوته، قطر ساقه و آب نهایی برگ‌های گلرنگ شد. اما با افزایش سطوح مصرف زئولیت، اثر سوء ناشی از تیمار تنش آبی بر صفات ذکر شده کاهش یافت.