[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 15، شماره 57 - ( بهار 1402 ) ::
جلد 15 شماره 57 صفحات 39-21 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر نانوسیلیکون، میکوریزا و ورمی‌کمپوست بر فتوسنتز جاری و انتقال ماده خشک تریتیکاله (Triticosecale Wittma L.) تحت تنش شوری
سارا محمدی کله سرلو* ، رئوف سید شریفی
مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده:   (574 مشاهده)
شوری یکی از مخرب­ترین تنش­های محیطی است که تقریبا بر همه جنبه­های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه اثر می­گذارد و تهدیدی جدی برای عملکرد گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک است. راه کارهای متعددی به منظور کاهش اثرات سمی ایجاد شده به­وسیله شوری بر رشد گیاهان پیشنهاد شده است. در میان آن­ها استفاده از سیلیکون و کودهای زیستی نقش مهمی را در بهبود عملکرد گیاهان ایفا می­کنند. در این رابطه آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های­ کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح شوری [عدم اعمال شوری به­عنوان شاهد، شوری 30 و 60 میلی­مولار (به­ترتیب برابر 8/1، 76/2 و 53/5 دسی­زیمنس برمتر با کلرید سدیم)]، کودهای زیستی و آلی (عدم کاربرد به­عنوان شاهد، ورمی­کمپوست، میکوریزا، کاربرد توأم ورمی­کمپوست و میکوریزا) و محلول­پاشی نانوسیلیکون (محلول­پاشی با آب بهعنوان شاهد، محلول­پاشی 30 و 60 میلی­گرم در لیتر نانوسیلیکون) بودند. نتایج نشان داد کاربرد هم­زمان ورمیکمپوست با میکوریزا و محلولپاشی 60 میلیگرم درلیتر نانوسیلیکون در شرایط عدم اعمال شوری، انتقال ماده خشک از ساقه (01/209 درصد) و اندام­ها­ی هوایی به دانه (37/80 درصد) را کاهش داد ولی هدایت روزنهای (47/50 درصد)، پروتئین برگ پرچم (13/27 درصد)، فتوسنتز جاری (41/153 درصد(، سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه (56/89 درصد) و عملکرد دانه (88/88 درصد) را نسبت به شرایط عدم کاربرد کوهای زیستی و نانوسیلیکون تحت شرایط شوری60 میلیمولار، افزایش داد. بر اساس نتایج این آزمایش می­توان پیشنهاد نمود که کاربرد نانوسیلیکون، کودهای زیستی و آلی می­تواند عملکرد دانه تریتیکاله تحت شرایط شوری را، با بهبود هدایت روزنه­ای و فتوسنتز جاری افزایش دهد.
واژه‌های کلیدی: پروتئین برگ، محلول‌پاشی، ورمی‌کمپوست و هدایت روزنه‌ای.
متن کامل [PDF 770 kb]   (643 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی گیاهان زراعی
دریافت: 1401/7/2 | پذیرش: 1402/3/10 | انتشار: 1402/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

mohammadi kale sarlo S. Effect of nano silicon, bio and organic fertilizers on current photosynthesis and dry matter remobilization of triticale (Triticosecale Wittma L.) under salinity stress.. فیزیولوژی گیاهان زراعی 2023; 15 (57) :21-39
URL: http://cpj.ahvaz.iau.ir/article-1-1580-fa.html

محمدی کله سرلو سارا، سید شریفی رئوف. اثر نانوسیلیکون، میکوریزا و ورمی‌کمپوست بر فتوسنتز جاری و انتقال ماده خشک تریتیکاله (Triticosecale Wittma L.) تحت تنش شوری. مجله علمی فیزیولوژی گیاهان زراعی. 1402; 15 (57) :21-39

URL: http://cpj.ahvaz.iau.ir/article-1-1580-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 15، شماره 57 - ( بهار 1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علمی پژوهشی فیزیولوژی گیاهان زراعی crop physiology journal
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 35 queries by YEKTAWEB 4710