به منظور بررسی اثر مدیریت آبیاری و رقم بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی (1396 و 1397)، در مزرعه آزمایشی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس اجرا گردید. چهار تیمار آبیاری شامل: آبیاری با دور 7 روز (I1) ، آبیاری با دور 14 روز (I2)، آبیاری با دور 21 روز (I3) و کشت دیم (I0) به عنوان فاکتور اصلی، و چهار تیمار رقم شامل: آرین (V1)، کاسپین(V2) ، نکادور(V3) و ساری (V4) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. با توجه به نتایج مقایسه میانگین مرکب صفات اندازه‌گیری شده در تیمارهای مختلف طی دو سال آزمایش با افزایش دور آبیاری و کاهش تعداد آبیاری و کاهش آب ورودی به مزرعه میزان صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، طول غلاف، وزن هزار دانه، زیست توده، عملکرد دانه و شاخص برداشت کاهش یافت. از نظر عملکرد محصول، تیمار آبیاری با دور 7 روز با 3050 کیلوگرم در هکتار بیش‌ترین میزان را داشت. در بررسی ارقام مختلف، رقم نکادور با مقدار 3265 کیلوگرم در هکتار بیش‌ترین میزان و تیمارهای ساری، کاسپین و آرین با مقادیر 2827، 2400و 744کیلوگرم در هکتار در رده‌های بعدی قرار داشتند. مقایسه میانگین صفات در اثرهای متقابل آبیاری و رقم نشان داد که تیمار I1( آبیاری با دور 7 روز) و رقم نکادور معادل 3356 کیلوگرم در هکتار بیش‌ترین میزان و تیمار کشت دیم (I0) و رقم آرین با کم‌ترین عملکرد معادل 592 کیلوگرم در هکتار را به خود اختصاص داده است.