|
اثر آبیاری تکمیلی و کودهای زیستی بر محتوای مالون دی الدئید، آنتوسیانین و شاخص‌های فلورسانس کلروفیل جو دیم
|
ندا عبادی   ، رئوف سیدشریفی* ، محمد صدقی |
|
|
|
چکیده: (1279 مشاهده) |
| بهمنظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی و کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر بر عملکرد، محتوای آنتوسیانین و مالون دیالدئید و روند تغییرات فلورسانس کلروفیل جو تحت شرایط دیم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل آبیاری در سه سطح [عدم آبیاری یا کشت دیم (I1)، آبیاری تکمیلی در50 درصد مرحله آبستنی (I2)، تکمیلی در 50 درصد مرحله ظهور سنبله (I3) و کودهای زیستی در چهار سطح (شاهد یا بدون کاربرد کود (Q1)، کاربرد میکوریزا (Q2)، ازتوباکتر (Q3)، کاربرد توأم ازتوباکتر و میکوریزا (Q4)) بودند. نتایج نشان داد که اثر آبیاری تکمیلی و کاربرد کودهای زیستی بر عملکرد دانه، محتوای مالون دیالدئید و آنتوسیانین، شاخص کلروفیل، هدایت الکتریکی و محتوای نسبی آب برگ پرچم، فلورسانس حداقل و فلورسانس متغیر معنیدار بود. آبیاری تکمیلی در مرحله آبستنی و کاربرد توأم میکوریزا و ازتوباکتر، هدایت الکتریکی (2/34%) و محتوای مالون دی الدئید (157%) را کاهش داد، اما عملکرد کوانتومی (122%)، شاخص کلروفیل (98%)، آنتوسیانین (82%) و محتوای نسبی آب برگ پرچم (7/58%) را نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی تحت شرایط دیم افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه (2/268 گرم در مترمربع) در آبیاری تکمیلی در مرحله آبستنی با کاربرد توأم میکوریزا و ازتوباکتر بهدست آمد که عملکرد دانه را 87/29 درصد در مقایسه با عدم کاربرد کودهای زیستی تحت شرایط دیم افزایش داد. |
|
| واژه‌های کلیدی: عملکرد کوانتومی، محدودیت آبی و محتوای نسبی آب. |
|
|
متن کامل [PDF 1286 kb]
(1470 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی گیاهان زراعی
دریافت: 1399/12/7 | پذیرش: 1400/1/10 | انتشار: 1400/1/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
