اثر باکتریهای محرک رشد و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران (Triticum aestivum L.) در خاکهای شور و سدیمی در منطقه ویس تحت شرایط کنترل شده
|
مریم جوادزاده ، کاظم خاوازی ، نوید قنواتی* ، علیرضا جعفرنژادی ، تیمور بابایی نژاد  |
|
|
چکیده: (1464 مشاهده) |
یکی از مهمترین دلایل کاهش عملکرد در خاکهای تحت اثر شوری، سمیت نمک، ویژگیهای شیمیایی و فیزیکی نامناسب خاکها میباشد که میتواند اثر منفی زیادی بر بوم نظامهای زراعی و عملکرد گیاهان زراعی بگذارد. این تحقیق با هدف بررسی میزان اثر باکتریهای محرک رشد و کود گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در خاک های شور سدیمی انجام پذیرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. فاکتور اول سه سطح خاک شور ـ سدیمی شامل نسبت سدیم جذب سطحی شده 13 با هدایت الکتریکی 8، نسبت سدیم جذب سطحی شده 15 با هدایت الکتریکی 10 و نسبت سدیم جذب سطحی شده 17 با هدایت الکتریکی 14، فاکتور دوم چهار سطح باکتریهای محرک رشد شامل شاهد، B. subtilis، P. alcaliphila، R. pusense و فاکتور سوم دو سطح کود گوگرد شامل عدم کاربرد و 10 تن در هکتار بود. نتایج نشان داد که برهمکنش کود گوگرد و خاکهای شور سدیمی بر زیست توده، تعداد سنبله در گلدان، عملکرد در گلدان، شاخص برداشت و سطح برگ معنیدار بود. کاربرد کود گوگرد در سطح شور ـ سدیمی (نسبت سدیم جذب سطحی شده 13 با هدایت الکتریکی 8) نسبت به عدم کاربرد آن در همان سطح شور ـ سدیمی، عملکرد دانه را بهطور معنیدار به میزان 54/5 درصد افزایش داد. همچنین بیشترین عملکرد دانه (57/11 درصد) و شاخص برداشت از کاربرد باکتری R. pusense در سطح شور ـ سدیمی (نسبت سدیم جذب سطحی شده 13 با هدایت الکتریکی 8) حاصل شد. بهطور کلی نتایج این تحقیق نشاندهنده اثر مثبت کاربرد کود گوگرد و باکتریهای محرک رشد در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گندم در خاکهای شور سدیمی بود. |
|
واژههای کلیدی: بوم نظامهای زراعی، زیست توده، گلخانه و وزن هزار دانه. |
|
متن کامل [PDF 1135 kb]
(1547 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی گیاهان زراعی دریافت: 1399/8/2 | پذیرش: 1399/6/10 | انتشار: 1399/6/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|