سیده الهه هاشمی، یحیی امام، هادی پیرسته‌انوشه،
دوره ۶، شماره ۲۴ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
برای ارزیابی اثر زمان و نحوه کاربرد سالیسیلیک‌اسید بر روند رشد، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه جو رقم ریحان، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در محیط کنترل شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح کاربرد سالیسیلیک‌اسید (شاهد، پرایمینگ، محلول‌پاشی در مراحل شروع پنجه‌زنی، برجستگی دوگانه و گل‌دهی) با غلظت ۵/۱ میلی‌مولار و سطوح تنش شوری (شاهد، ۶ و ۱۲ دسی‌زیمنس برمتر) بود. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش تعداد دانه در سنبله (۲/۵۲ درصد)، وزن هزاردانه (۰/۷ درصد)، عملکرد دانه (۰/۳۰ درصد)، عملکرد بیولوژیک (۰/۱۳ درصد) و شاخص برداشت (۷/۱۹ درصد) گردید و کاربرد سالیسیلیک‌اسید در همه سطوح، ویژگی‌های فوق را در بوته‌های جو بهبود بخشید. هم‌چنین روند تغییر ارتفاع بوته، سطح برگ و وزن خشک بوته‌های جو نیز تحت اثر مثبت و معنی‌دار کاربرد سالیسیلیک‌اسید در هر دو نحوه کاربرد به‌صورت پرایمینگ و محلول‌پاشی قرار گرفت. بیش‌ترین اثرات مثبت سالیسیلیک‌اسید بر رشد و عملکرد در کاربرد غلظت ۵/۱ میلی‌مولار این محلول، به‌صورت پرایمینگ و محلول پاشی در مرحله شروع پنجه‌زنی مشاهده شد، به‌صورتی‌که پرایمینگ بذر در شرایط بدون تنش، شوری متوسط و شدید به‌ترتیب باعث افزایش ۷/۷، ۱/۲۱ و ۶/۶۰ درصدی عملکرد دانه شد. این مقادیر برای محلول پاشی در مرحله شروع پنجه‌زنی به‌ترتیب برابر ۵/۳۰، ۱/۲۹ و ۶/۶۱ درصد بودند. به‌طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد سالیسیلیک‌اسید، به‌ویژه در حالت زودهنگام می‌تواند موجب تعدیل اثرات سوء تنش شوری در گیاه جو شود.
