گوار) . (Cyamopsis tetragonoloba Lیک لگوم تابستانه متحمل به خشکی با پتانسیل کشت در مناطق خشک است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر دورهای مختلف آبیاری و سطوح اسید سالیسیلیک بر صفات مرفولوژیک، فیزیولوژیک و عملکرد دانه گیاه گوار صورت گرفت. این آزمایش به­صورت کرت­های خردشده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. عامل اصلی دور آبیاری شامل سه سطح (شش، نه و ۱۲ روزه) و عامل فرعی، اسید سالیسیلیک شامل چهار غلظت (صفر، ۰/۵، یک و دو میلی­ مولار) بود. محلول پاشی اسید سالیسیلیک در سه مرحله پنج برگی، گل ­دهی و غلاف ­دهی گیاهان صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که در شرایط تنش، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته و رنگدانه­ های فتوسنتزی کاهش معنی ­داری داشت. استفاده از اسید سالیسیلیک یک میلی ­مولار باعث افزایش تعداد برگ در بوته و غلظت دو میلی­مولار اسید سالیسیلیک سبب افزایش ارتفاع بوته، کلروفیل a، b و کلروفیل کل در گیاه گوار شد. بیش­ترین تعداد شاخه جانبی و فیبر خام دانه در غلظت اسید سالیسیلیک دو میلی­ مولار و دور آبیاری شش روز به ­دست آمد. بیش­ترین میزان عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه مربوط به غلظت اسید سالیسیلیک یک میلی­ مولار و دور آبیاری شش روز (۱۲۴۵/۲۵ کیلوگرم در هکتار) بود که با غلظت اسید سالیسیلیک دو میلی­ مولار و دور آبیاری شش روز (۱۲۲۷/۷۵ کیلوگرم در هکتار) تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج نشان داد بیش­ترین میزان عملکرد دانه در غلظت اسید سالیسیلیک یک میلی­ مولار و دور آبیاری شش روز حاصل شد.