به منظور بررسی اثر شوری خاک بر شاخص های تحمل، این آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در سه سال در دو مزرعه شور و نرمال در آستارا اجرا شد. ژنوتیپ های تجاری و لاین ها شامل K۳۶۱۵,۱, S.C ۷۰۴, B۷۳, S.C۳۰۲, Waxy, K۳۵۴۶.۶, K۳۶۵۳.۲ Zaqatala-۶۸ بودند. شوری خاک باعث کاهش شاخص محتوای کلروفیل، کلروفیل a، ارتفاع بوته، وزن بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، وزن خشک بوته و عملکرد در ژنوتیپ ها شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار کلروفیل a در هیبرید S.C۷۰۴ در محیط نرمال بود و بین این هیبرید و S.C۳۰۲ و B۷۳ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. شوری محیط باعث کاهش معنی دار کلروفیل شد و در محیط شور کمترین مقدار کلروفیل در ژنوتیپ Zaqatala-۶۸ دیده شد. برهمکنش بین ژنوتیپ و محیط معنی دار بود و ژنوتیپ های مختلف واکنش های متفاوتی نسبت به شوری نشان دادند. ژنوتیپ Zaqatala-۶۸ بیشترین وزن ۱۰۰ دانه را در شرایط نرمال و شور به خود اختصاص داد. بیشترین عملکرد دانه در شرایط نرمال در ژنوتیپ Zaqatala-۶۸ دیده شد که اختلاف معنی داری با K۳۶۵۳/۲ و S.C۷۰۴ نداشت. ژنوتیپ های S.C۷۰۴ و Zaqatala-۶۸با تولید بیشترین عملکرد دانه در شرایط شور به عنوان ژنوتیپ های متحمل انتخاب شدند. شاخص های تحمل و حساسیت بر اساس عملکرد واریته ها در شرایط مختلف محیطی اندازه گیری شد و بر اساس شاخص STI ژنوتیپ های S.C۷۰۴، Zaqatala-۶۸ و S.C۳۰۲ انتخاب شدند.
