۳ نتیجه برای مطیعی
محمد مهدی مطیعی، علیرضا سیروس مهر، عیسی خمری، احمد نادری،
دوره ۱۳، شماره ۵۱ - ( نشریه علمی پاییز ۱۴۰۰ ۱۴۰۰ )
چکیده
یکی از مهمترین مدیریتهای مزرعه برای دستیابی به شرایط مطلوب رشد جامعه گیاهی و عملکرد مناسب، تأمین آب کافی میباشد تا گیاه در مراحل حساس رشد دچار تنش رطوبتی نگردد. این مطالعه بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با ۴ تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی اهواز طی دو سال ۹۶-۱۳۹۵ اجرا شد. رژیم آبیاری پس از تبخیر ۵۰، ۷۰ و ۹۰ میلیمتر از تشت تبخیر کلاس A در کرتهای اصلی و شش رقم پروگرس، فرخ، برزگر، رکورد، آذرگل و لاکومکا در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد ارتفاع بوته، قطر طبق، وزن هزاردانه، درصد روغن، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، رنگدانههای فتوسنتزی با افزایش رژیم آبیاری از ۵۰ به ۹۰ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A بهطور معنیداری کاهش و صفات پرولین و مالون دیآلدئید افزایش یافتند. همچنین اثرات سه جانبه سال، رژیم آبیاری و رقم برای صفات وزن هزار دانه، عملکرد دانه و پرولین معنیدار بهدست آمد. بیشترین وزن هزاردانه (۳/۸۰ گرم) و عملکرد دانه (۲۵۲۹ کیلوگرم در هکتار) از ترکیب تیماری ۵۰ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر و رقم رکورد طی دو سال آزمایش و بیشترین غلظت پرولین (۸/۲۰ میلیگرم بر گرم وزن تر برگ) در ترکیب تیماری ۹۰ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر و رقم رکورد طی دو سال بهدست آمد. لذا با توجه به نتایج برای منطقه اهواز رقم رکورد و آبیاری ۵۰ میلی متر از تشت تبخیر قابل توصیه میباشد.
محمد مهدی مطیعی، دکتر علیرضا سیروس مهر، دکتر عیسی خمری، دکتر احمد نادری،
دوره ۱۴، شماره ۵۵ - ( پاییز ۱۴۰۱ ۱۴۰۱ )
چکیده
خشکی یکی از مهمترین تنش های غیرزیستی در سناریوی تغییر اقلیم است که اثر نامطلوبی بر عملکرد و کیفیت تغذیه ای محصولات عمده دانه های روغنی، از جمله آفتابگردان در سراسر جهان دارد. به منظور بررسی اثر رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد دانه و برخی شاخص های فیزیولوژیک ارقام آفتابگردان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی اهواز طی سال۹۶-۱۳۹۵ اجرا شد. رژیم آبیاری شامل آبیاری پس از تبخیر ۵۰، ۷۰ و ۹۰ میلیمتر از تشت تبخیر کلاس A به ترتیب به عنوان عدم تنش، تنش ملایم و شدید، در کرت های اصلی و شش رقم پروگرس، فرخ، برزگر، رکورد، آذرگل و لاکومکا در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (۲۵۲۹ کیلوگرم در هکتار) در سال اول و دوم از رقم رکورد و آبیاری ۵۰ میلیمتر از تشت تبخیر به دست آمد. عملکرد دانه در طی سال اول برای ارقام پروگرس، فرخ، برزگر، رکورد، آذرگل و لاکومکا به ترتیب ۳۳، ۳۳، ۴۰، ۱۱، ۱۴ و ۱۶ درصد و در طی سال دوم به ترتیب ۳۵، ۳۲، ۳۰، ۱۴، ۱۵ . ۲۲ درصد کاهش داشته است. به طورکلی رقم رکورد طی دو سال آزمایش در همه سطوح آبیاری، عملکرد دانه بیشتر، و درصد کاهش عملکرد، نسبت به سایر ارقام داشت. بیشترین مقدار آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز وگایاکول پراکسیداز از رقم رکورد و رژیم آبیاری ۹۰ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر به دست آمد. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد روغن (۱۱۰۱ کیلوگرم در هکتار) و شاخص سطح برگ از سطح آبیاری ۵۰ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر و رقم رکورد حاصل گردید. بیشترین مقدار عرض (۴۳۸/۷ میلیمتر) و قطر دانه (۹۲۸/۴ میلیمتر) از کاربرد تیمار عدم تنش آبی و رقم رکورد و بیشترین طول دانه (۹/۱۳ میلیمتر) در رقم لاکومکا و تیمار ۵۰ میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر حاصل گردید. بین صفات عرض دانه و شاخه سطح برگ، همبستگی مثبت و معنی دار (**۹۴۶/۰r=) به دست آمد.
محمد مهدی مطیعی،
دوره ۱۵، شماره ۵۹ - ( پاییز ۱۴۰۲ ۱۴۰۲ )
چکیده
کاربرد باکتریهای محرک رشد (PGPR) یکی از راهکارهای کاهش تنش خشکی بوده که در کشاورزی به کار میرود. به منظور ارزیابی اثر کودهای زیستی و کاربرد گوگرد بر کاهش اثرات کم آبیاری، آزمایشی بهصورت کرتهای دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۳ تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ اجرا شد. رژیم آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح (۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی بر اساس فائو) و تلقیح با کود زیستی در شامل چهار سطح (تلقیح با Thiobacillus ، Pseudomonas و Thiobacillus + Pseudomonas و عدم تلقیح به‌عنوان شاهد) در کرتهای فرعی و سطوح کود گوگرد در دو سطح (۰ و ۵۰ کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان عامل فرعی فرعی بودند. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع بوته، تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن ۱۰۰۰ دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و درصد روغن بودند. اثر کم آبیاری، کودهای زیستی و گوگرد برای صفات تعداد خورجین اصلی، تعداد دانه در خورجین، عملکرد دانه، عملکرد بیولوزیک و شاخص برداشت معنیدار و برای صفات ارتفاع بوته، وزن ۱۰۰۰ دانه و درصد روغن غیرمعنیدار حاصل گردید بیشترین تعداد خورجین اصلی در بوته (۷۱)، تعداد دانه در خورجین (۶۷/۱۸)، وزن ۱۰۰۰ دانه (۳۶۴/۱ گرم)، عملکرد دانه (۱۹۲۹ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (۴۸۴۶ کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (۱۱/۴۲) در سطح آبیاری ۱۰۰ درصد نیاز آبی و کاربرد ۵۰ کیلوگرم در هکتار گوگرد و کاربرد تلفیقی باکتریهای تیوباسیلوس+سودوموناس که این افزایش به ترتیب شامل ۶/۲۱، ۳/۳۹، ۵۵، ۸/۲۸ و ۴۲ درصد حاصل شد. بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد اثر تغذیهای کاربرد تلفیقی گوگرد و تیوباسیلوس و سودوموناس از طریق اثرات مثبت بر جذب عناصر غذایی و تحریک هورمون های رشد موجب بهبود ویژگیهای مورفولوژیک و زراعی گیاه کاملینا گردیده است.
