به منظور بررسی اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز تحت شرایط تنش خشکی، آزمایش مزرعه ای به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه دماوند در سال ۱۳۹۳ انجام شد. کرت های اصلی شامل رژیم آبیاری در دو سطح آبیاری مطلوب تا آخر فصل رشد (بر اساس ۷۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A) و تنش خشکی در مرحله گلدهی (بر اساس ۱۱۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A) و کرت‌های فرعی شامل محلول پاشی اسید سالیسیلیک در چهار غلظت صفر (آب خالص)، ۰/۱، ۰/۷ و ۱/۵ میلی مولار بود. نتایج نشان داد که در شرایط تنش خشکی صفات فیزیولوژیکی مانند رنگیزه های فتوستنزی، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا کاهش معنی داری داشت. به طوری که تنش کمبود آب ارتفاع بوته، کلروفیل a، کلرفیلb ، تعداد غلاف در بوته و وزن هزاردانه را کاهش و میزان پرولین را افزایش داد. همچنین محلول پاشی اسیدسالیسیلیک سبب بهبود کلروفیل کل، پرولین و اجزای عملکرد دانه شد. برهمکنش رژیم آبیاری و محلولپاشی اسید سالیسیلیک برکلروفیل a، کلرفیل b، کلرفیل کل و عملکرد دانه معنی دار بود. مصرف ۰/۷ میلی مولار اسیدسالیسیلیک در شرایط آبیاری مطلوب، سبب افزایش ۷۰ درصدی میزان کلروفیل ۶۰a درصدی کلرفیل b و ۵۶ درصدی عملکرد دانه نسبت به شرایط عدم مصرف اسید سالیسیلیک و تنش خشکی شد. مصرف اسیدسالیسیلیک بر صفات گیاه لوبیا در شرایط تنش خشکی در اکثر موارد اثر مثبت داشت. به طوری که غلظت ۰/۷ میلی مولار اسیدسالیسیلیک باعث کاهش اثر سوء تنش خشکی و افزایش تحمل گیاه زراعی لوبیا قرمز شد.
