۲ نتیجه برای دیرکوندی
نورالله زیدی طولابی، عبدالحسین رضائی نژاد، سمیه دیرکوندی، داریوش اقبالی، ستار رحمتی، علی درویشیان،
دوره ۴، شماره ۱۶ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده
به منظور بررسی صفات کمی و کیفی علوفهی خشک در مرحلهی گلدهی ماشک علوفهای تحت تأثیر تراکمهای مختلف، در پاییز سال ۱۳۸۶ آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی (RCBD) در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش سه گونه ماشک علوفهای (برگپهن، معمولی و کرکدار) در سه تراکم (۱۰۰ ، ۱۵۰ و ۲۰۰ بوته در متر مربع) مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفت. اثر متقابل (تراکم در گونه) نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد علوفهی خشک به ترتیب مربوط به تیمارهای ماشک برگپهن و کرکدار در تراکمهای ۲۰۰ و ۱۰۰ بوته در متر مربع معادل ۲۲۶۸ و ۷۲۴ کیلوگرم در هکتار میباشد. همچنین صفات کیفی علوفه (درصد و عملکرد پروتئین خام)، درصد و عملکرد الیاف نامحلول در شویندههای خنثی به طور قابل توجهی تحت تأثیر تراکم و گونه، همچنین اثر متقابل (تراکم× گونه) قرار گرفتند. در این آزمایش ارتفاع بوته تحت تأثیر (تراکم× گونه)، همچنین قطر ساقه تحت تأثیر گونه قرار گرفت
سمیه دیرکوندی، حمیدرضا عیسوند، خسرو عزیزی، امیدعلی اکبرپور،
دوره ۱۴، شماره ۵۴ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
چکیده
بهمنظور بررسی امکان کاهش اثرات منفی تنش گرمایی انتهای فصل گندم با استفاده از نانوذرات سیلیس و مایکوریزا، این آزمایش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در سه تکرار در سال زراعی ۹۹ – ۱۳۹۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان اجرا شد. عامل اصلی قطع آبیاری آخر فصل در سه سطح شاهد (آبیاری معمولی)، قطع آبیاری از مرحله گلدهی و قطع آبیاری از مرحله شیریشدن تا انتهای رشد و عامل فرعی اول، نانوذرات سیلیسیم در سه سطح عدم مصرف نانوذرات سیلیسیم، نانوذرات سیلیسیم ۴۰ میلی گرم در لیتر و نانوذرات سیلیسیم ۸۰ میلیگرم در لیتر و عامل فرعی دوم، کود زیستی مایکوریزا در دو سطح عدم استفاده از مایکوریزا و مصرف مایکوریزا بودند. اثر متقابل تیمارهای سهگانه نشان داد که در تیمار آبیاری معمولی + نانوذرات سیلیس ۴۰ میلی گرم در لیتر + مایکوریزا، بیشترین عملکرد دانه (۵۲۷۹ کیلوگرم در هکتار)، وزن هزاردانه (۸۷/۳۶ گرم)، تعداد دانه در سنبله (۳/۴۶ عدد)، تعداد سنبله در مترمربع (۶۹۹ عدد)، عملکرد پروتئین خام دانه و عملکرد بیولوژیک (۷۷۴ و ۱۵۱۵۰ کیلوگرم در هکتار) حاصل گردید، از طرفی در تیمار قطع آبیاری در مرحله گلدهی و عدم مصرف نانوذرات سیلیس و مایکوریزا بیشترین درصد پروتئین خام دانه (۳۳/۱۷ درصد) بهدست آمد. شایان ذکر است که بیشترین شاخص برداشت (۷۰/۳۷ درصد) به تیمار قطع آبیاری در مرحله شیریشدن + ۸۰ میلیگرم نانوذرات سیلیس + تلقیح مایکوریزا تعلق داشت. در این آزمایش بین بیشترین و کمترین عملکرد دانه، عملکرد پروتئین و عملکرد بیولوژیک اختلاف ۴۵/۶۰، ۲۲/۴۰ و ۹۱/۵۵ مشاهده گردید. نتایج نشان داد که استفاده از کود زیستی مایکوریزا و نانوذرات سیلیس در جهت افزایش کمی و کیفی گندم بهخصوص در اواخر فصل رشدمفید واقع شدند. با توجه به اینکه منابع سیلیس و قارچ مایکوریزا با کمترین هزینه تهیه می گردند، بنابراین پیشنهاد میگردد کشاورزان بهمنظور تولید بیشتر از نهادههای فوق در کشت گندم استفاده نمایند.