۴ نتیجه برای خورگامی
فرهاد بیرانوند، مسعود رفیعی، علی خورگامی، علیرضا دارائی مفرد، نورالله زیدی طولابی،
دوره ۲، شماره ۸ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده
این آزمایش با هدف مطالعه اثر سطوح مختلف کود سولفات روی و تراکم بر عملکرد کمی تریتیکاله در سال زراعی ۸۹- ۱۳۸۸ در روستای ده سفید شهرستان خرم‌آباد به‌صورت فاکتوریل ۳×۳ بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی (RCBD) در سه تکرار اجرا شد. فاکتورها عبارت بودند از، سه تراکم ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ بوته در متر مربع و سه سطح مصرف سولفات روی (شاهد (عدم مصرف کود)، ۴۰ و ۶۰ کیلوگرم در هکتار). نتایج نشان داد، اثر متقابل تیمارهای تراکم و سطوح مختلف سولفات روی بر متغیرهایی مانند وزن کاه، عملکرد اقتصادی (دانه) وعملکرد بیولوژیکی (در سطح احتمال ۱ درصد) و همچنین شاخص برداشت (در سطح احتمال ۵ درصد) معنی‌دار است. بیشترین وزن کاه معادل (۱۲۸۱۰، ۱۲۷۷۰) کیلوگرم در هکتار از تیمارهای ۲۰۰ و ۳۰۰ بوته در متر مربع با مصرف ۶۰ کیلوگرم در هکتار سولفات روی (d۱f۳ و d۲f۳) بدست آمد. حداکثر عملکرد اقتصادی به مقدار ۹۹۳۳ کیلوگرم در هکتار از تیمار (d۲f۲) حاصل گردید. همچنین بیشترین عملکرد بیولوژیکی معادل (۲۲۳۰۳ کیلوگرم در هکتار) و بیشترین شاخص برداشت (۵۳/۴۴ درصد) و حداکثر عملکرد اقتصادی به مقدار ۹۹۳۳ کیلوگرم در هکتار از تیمار (d۲f۲) ۳۰۰ بوته در متر مربع با مصرف ۴۰ کیلوگرم در هکتار سولفات روی به‌دست آمد. لذا چنین استنباط شد که تراکم حداقل و متوسط (۲۰۰ و ۳۰۰ بوته در متر مربع) به ازای افزایش مقادیر مصرف کود (۴۰ و ۶۰ کیلو گرم در هکتار) عملکرد بیشتری خواهد داشت
سمیه چراغی، مسعود رفیعی، علی خورگامی،
دوره ۳، شماره ۹ - ( ۳-۱۳۹۰ )
چکیده
به منظور بررسی اثر زمان محلول‌پاشی نیتروژن، روش‌های مدیریت بقایای گیاهی و روش‌های متفاوت کاشت بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد گیاه ماش آزمایشی در فصل تابستان سال ۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم‌آباد اجراء شد. آزمایش به صورت استریپ- اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. روش کاشت به صورت استریپ در دو سطح جوی پشته و و روش کرتی ، روش‌های مدیریت بقایا در دو سطح همراه با کاه و کلش و سوزاندن کاه و کلش و محلول‌پاشی کود اوره در چهار سطح بدون محلول‌پاشی، یک بار محلول‌پاشی در مرحله رشد سریع، یک بار محلول‌پاشی قبل از گلدهی و یک بار محلول‌پاشی در مرحله رشد سریع + گلدهی، با غلظت سه در هزار با کود اوره در نظر گرفته شد. نتایج نشان دهنده برتری عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه در روش کرتی نسبت به روش جوی پشته‌ای بود. بیشترین عملکرد دانه (۶۵۱ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن هزار دانه در روش همراه با کاه و کلش گندم به دست آمده و حداکثر عملکرد دانه (۱/۶۲۷ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (۱/۱۵۰۷ کیلوگرم در هکتار)، تعداد غلاف در بوته (۲/۳۱)، تعداد دانه در غلاف (۲/۱۳) و وزن هزار دانه (۲/۴۷ گرم) از تیمار محلول‌پاشی در مرحله رشد سریع و در مرحله گلدهی به دست آمد و در مجموع روش کاشت بدون خاک‌ورزی همراه با کاه و کلش و محلول‌پاشی در مرحله رشد سریع + مرحله گلدهی با تولید عملکرد دانه ۷۸۲ کیلوگرم در هکتار به عنوان ترکیب تیماری برتر در این تحقیق تعیین شد.
احمد مقدم، امیر حسین شیرانی راد، علی خورگامی، مسعود رفیعی،
دوره ۳، شماره ۹ - ( ۳-۱۳۹۰ )
چکیده
به منظور بررسی اثرات مقادیر مختلف آبیاری بر عملکرد دانه و میزان کلروفیل برگ ها در مراحل مختلف رشد چهار رقم کلزا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار در سال زراعی ۸۸-۱۳۸۷ در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان خرم آباد انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل آبیاری در ۴ سطح، (آبیاری معمولی "شاهد"، قطع آبیاری از مرحله ی ساقه دهی به بعد، قطع آبیاری از مرحله ی گلدهی به بعد و قطع آبیاری از مرحله ی خورجین دهی به بعد) و فاکتور فرعی شامل رقم در ۴ سطح شامل ارقام :آر،جی،اس ۰۰۳، ساری گل، آپشن ۵۰۰ و هایولا ۴۰۱ بودند.تنش کمبود آب باعث کاهش معنی دار تعداد خورجین در بوته، وزن هزار دانه و در نتیجه عملکرد دانه، عملکرد روغن دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت نسبت به شاهد گردید. از آنجائی که تیمارهای محدودیت آب آبیاری در مقایسه با تیمار شاهد منجر به افزایش کارآیی مصرف آب گردید، این تیمارها می توانند جهت صرفه جویی در مصرف آب در تولید کلزا به کار گرفته شوند. مقایسه ی چهار رقم آزمایشی نشان داد که از نظر صفات تعداد خورجین در متر مربع، تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، درصد روغن دانه و عملکرد روغن دانه، رقم هایولا ۴۰۱ برتری معنی داری بر ارقام آپشن۵۰۰، ساری گل و آر،جی،اس۰۰۳ داشت. به طور کلی، در صورت محدودیت آب، قطع نمودن آب آبیاری از مرحله ی خورجین دهی به بعد در مقایسه با شرایط شاهد و استفاده از رقم هایولا ۴۰۱ به دلیل کارکرد مناسب تر در افزایش عملکرد دانه و نیزروغن آن، در منطقه ی مورد مطالعه توصیه می شود.
پریسا مؤمنی‌فیلی، علی خورگامی، منوچهر سیاح‌فر،
دوره ۶، شماره ۲۳ - ( ۹-۱۳۹۳ )
چکیده
به منظور بررسی اثر کود زیستی ورمی‌کمپوست و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در کشت دوم (تابستانه) در خرم‌آباد این آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم‌آباد در تابستان ۱۳۹۱ اجراشد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل شامل چهار سطح کود ورمی‌کمپوست (شاهد، ۵، ۱۰ و ۱۵ تن در هکتار) و چهار سطح تراکم بوته (۵۰، ۲۵، ۶/۱۶ و ۵/۱۲ بوته در مترمربع) بود که در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که کود زیستی ورمی‌کمپوست بر عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه و تعداد غلاف در مترمربع در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثر تراکم نیز بر تمامی صفات به جز تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه و شاخص برداشت معنی‌دار و برهمکنش این دو عامل بر عملکرد دانه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و تعداد غلاف در مترمربع معنی‌دار بود. مقایسه میانگین‌‌‌ها نشان داد، با افزایش مصرف کود ورمی‌کمپوست، عملکرد دانه افزایش یافت، به‌طوری‌که مصرف ۱۵ تن در هکتار، بیشترین عملکرد دانه (۲۲۳۱ کیلوگرم در هکتار) و مصرف پنج تن در هکتار ورمی‌کمپوست، کم‌ترین عملکرد دانه (۱۶۸۲ کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. همچنین با افزایش تراکم بوته عملکرد دانه کاهش یافت، به‌طوری‌که تراکم ۵۰ بوته در مترمربع، بیشترین عملکرد دانه (۲۳۰۲ کیلوگرم در هکتار) و تراکم ۵/۱۲ بوته در مترمربع، کم‌ترین عملکرد دانه (۱۶۲۸ کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. به‌طورکلی و با توجه به نتایج حاصل، بیشترین عملکرد دانه در مصرف ۱۵ تن در هکتار ورمی‌کمپوست و در تراکم ۵۰ بوته در مترمربع حاصل شد.
