بهمنظور بررسی اثر مقادیر مختلف رطوبتی خاک در سطوح مختلف سالیسیلیک اسید بر فعالیت آنزیمها و ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی یونجه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه کردستان، در تابستان سال ۱۳۹۲ بهصورت مزرعهای طراحی و اجرا شد. عامل اول شامل دو سطح آبیاری نرمال (۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی) و تنش خشکی (۵۰ درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم شامل پنج سطح محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید (صفر، ۷، ۲۱، ۳۵ و ۴۹ درصد) بود. نتایج بیانگر اثر معنی‌دار برهمکنش تنش خشکی و محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید بر عملکرد بیولوژیک، تعداد برگ، سطح برگ، رنگیزه‌های فتوسنتزی (P<۰,۰۱)، فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز (APX) و بیوسنتز اسید آمینه پرولین (P<۰.۰۵) بود. کاربرد سالیسیلیک در هر سطح آبیاری باعث بهبود رشد و افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و محتوای پرولین برگ شد، که این اثر مثبت نسبت به تیمار شاهد در شرایط تنش بیشتر بود، بهطوریکه عملکرد خشک علوفه در سطح آبیاری نرمال و تنش خشکی با ۷۲۸۹ و ۵۸۷۱ کیلوگرم در هکتار بهترتیب به تیمارهای سطوح ۲۱ و ۳۵ درصد سالیسیلیک اسید اختصاص یافت که نسبت به تیمار شاهد بهترتیب افزایش ۱۹/۹۳ و ۵۳/۶۲ درصدی داشتند. بهطور کلی، تنش خشکی باعث کاهش عملکرد دانه و صفات وابسته به آن شد، که کاربرد سالیسیلیک اسید با اثر بر افزایش سنتز پرولین، بهبود پتانسیل آبی گیاه و فتوسنتز تا حدودی توانست کاهش عملکرد محصول را جبران کند.
