به منظور بررسی ویژگیهای جوانه زنی، رشد گیاهچه و محتوای یونی ژنوتیپ های یونجه، دو آزمایش مجزا هر یک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در محیط کشت پتری دیش (در آزمایش بذری) و گلدانی (در مرحله رشد رویشی) در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات خوزستان انجام شد. فاکتورها در هر دو آزمایش شامل پنج سطح تنش شوری شامل: صفر، 4، 8 و 12 و 16 دسی زیمنس بر متر و 10 ژنوتیپ یونجه شامل: KFA1،KFA3، KFA12، KFA15(با منشأ قره یونجه)،KFA4، KFA5، KFA16(با منشأ همدانی)، KFA9(با منشأ چالشتر شهرکرد)، KFA7 (با منشأ رهنانی) و یزدی گرمسیری بودند. نتایج نشان داد در محیط کشت پتری دیش، تنش شوری صفات درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی را به طور معنی داری کاهش داد. طول ریشه چه و وزن خشک گیاه چه، با افزایش تنش شوری به طور معنی دار کاهش یافت. تنش شوری، افزایش غلظت سدیم و کاهش پتاسیم گیاهچه را بهدنبال داشت. بیشترین میزان غلظت سدیم در برهمکنش تیمار شوری 16 دسیزیمنس بر متر و ژنوتیپ KFA5 مشاهده شد.بالاترین مقدار شاخص حساسیت به تنش بر اساس وزن خشک گیاهچه به ژنوتیپ هایKFA5 ،KFA5 وKFA7و KFA9 (به ترتیب با میانگین 1/26 و1/25 و1/17) مربوط بود. بالاترین مقدار شاخص تحمل به تنش در ژنوتیپ های KFA1 و KFA15 (بهترتیب با میانگین 0/82 و 0/79) مشاهده شد. به طورکلی، ژنوتیپهایی که از نسبت سدیم به پتاسیم کم تری برخوردار بودند، حساسیت کم تر و تحمل بیش تری به شوری داشتند.