به منظور بررسی اثر کاربرد پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد، اجزای عملکرد و ویژگی‌‌‌های کمی و کیفی ذرت دانه‌ای هیبرید NS640 در شرایط تنش قطع آبیاری، این آزمایش در سال زراعی 93- 1392 به روش کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کرت‌های اصلی شامل آبیاری در چهار سطح نرمال، قطع آبیاری در مرحله تشکیل ساقه، قطع آبیاری در مرحله ظهور گل تاجی، قطع آبیاری در مرحله ظهور گل بلال بوده و پلیمر سوپرجاذب در سه سطح شامل عدم کاربرد سوپرجاذب، کاربرد 15 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب در کرت‌های فرعی مقایسه شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که اثر ساده تنش کم‌آبی بر همه صفات مورد آزمایش یعنی تعداد دانه در بلال، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، محتوی آب نسبی و درصد پروتئین معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر ساده سوپرجاذب غیر از صفات وزن هزاردانه، شاخص برداشت و محتوی آب نسبی بر سایر صفات معنی‌دار بود. از طرفی برهمکنش تنش کم‌آبی و سوپرجاذب بر تعداد دانه در بلال و عملکرد دانه معنی‌دار شد. بیش‌ترین عملکرد دانه معادل 1063 گرم در مترمربع مربوط به آبیاری نرمال و کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب بود و در میان اجزای عملکرد نیز بیش‌ترین تعداد دانه در بلال با 7/340 مربوط به همین تیمار بود. بیش‌ترین میزان پروتئین با 79/9 درصد در تیمار قطع آبیاری در مرحله ظهور گل بلال به دست آمد. با توجه به نتایج به‌دست آمده در شرایط تنش قطع آبیاری مشخص شد،کاربرد پلیمر سوپرجاذب موجب بهبود ویژگی‌‌‌های کمی ذرت دانه‌ای می‌شود. در نتیجه مصرف 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب در این شرایط برای ذرت توصیه شد.