|
اثر کودهای زیستی و نانواکسید‌روی بر فرآیند انتقال مجدد و برخی شاخص‌های رشدی تریتیکاله در شرایط محدودیت آبی
|
| یونس خیری‌زاده آروق، رئوف سیدشریفی*، محمد صدقی، مرتضی برمکی |
|
|
|
چکیده: (3081 مشاهده) |
| به منظور بررسی اثر کودهای زیستی و نانواکسید‌روی بر فرآیند انتقال مجدد و برخی شاخص‌های رشدی تریتیکاله در شرایط محدودیت آبی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی، آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل به‌عنوان شاهد، آبیاری تا 50 درصد مراحل سنبله‌دهی و آبستنی)، کودهای بیولوژیک در چهار سطح (عدم کاربرد کودهای بیولوژیک، کاربرد مایکوریزا ، کاربرد توأم باکتری‌های سودوموناس و ازتوباکتر ، کاربرد توأم مایکوریزا و باکتری‌های محرک رشد) و محلول‌پاشی با نانواکسید‌روی در چهار سطح (صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 گرم در لیتر) شامل می‌شدند. مقایسه میانگین‌ها نشان داد بالاترین عملکرد دانه (26/663 گرم در مترمربع)، زیست‌توده کل (33/2523 گرم در مترمربع) و حداکثر شاخص سطح برگ (2/6) در حالت کاربرد توأم باکتری‌های محرک رشد و مایکوریزا، محلول‌پاشی 9/0 گرم در لیتر نانواکسید‌روی و آبیاری کامل به‌دست آمد. بیش‌ترین انتقال مجدد از ساقه (3/81 گرم در مترمربع) و انتقال مجدد از کل اندام هوایی (68/107 گرم در مترمربع) در حالت آبیاری تا 50 درصد مرحله آبستنی، عدم کاربرد کودهای بیولوژیک و عدم محلول‌پاشی با نانواکسید‌روی مشاهده گردید. به نظر می‌رسد محلول‌پاشی با نانواکسید‌روی و کاربرد توأم مایکوریزا با باکتری‌های محرک رشد می‌تواند در بهبود عملکرد، زیست‌توده کل و شاخص سطح برگ در شرایط محدودیت آبی مؤثر واقع شود |
|
| واژه‌های کلیدی: تریتیکاله، زیست‌توده کل، شاخص سطح برگ و مایکوریزا |
|
|
متن کامل [PDF 521 kb]
(2881 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی گیاهان زراعی
دریافت: 1394/6/29 | پذیرش: 1394/6/29 | انتشار: 1394/6/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
