|
تأثیر کاربرد بیوچار بر برخی از صفات رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه کاملینا تحت سطوح مختلف شوری
|
حدیث زارع منش*   ، فرشاد صالحی، همایون چگنی |
| دانشگاه پیام نور |
|
|
چکیده: (45 مشاهده) |
به منظور بررسی اثر کاربرد بیوچار بر ویژگی های رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی کاملینا تحت تنش شوری، آزمایش فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار درگلخانه دانشگاه پیام نور لرستان طی سال 1401-1402 انجام شد. عامل‌های آزمایشی شامل تنش شوری در سه سطح (صفر، 6 و 12 دسی زیمنس بر متر) و کاربرد بیوچار در سه سطح (صفر، 1 و 2 درصد وزنی خاک هر گلدان) بود. نتایج نشان داد که بیشترین میانگین عملکرد دانه بوته مربوط به سطوح تیماری کاربرد 1 و 2 درصد بیوچار تحت تیمار بدون شوری (به ترتیب 4/3 و 5/3 گرم در بوته) و کاربرد 2 درصد بیوچار تحت تیمار 6 دسی زیمنس برمتر (1/3 گرم در بوته) بود. میانگین هدایت روزنه‌ای در شرایط کاربرد سطوح 6 و 12 دسی زیمنس بر متر به ترتیب به مقادیر 7/52 و 9/36 میلی مول بر متر مربع در ثانیه رسید. در مقابل، کاربرد سطوح 1 و 2 درصد بیوچار، هدایت روزنه‌ای را به ترتیب 10 و 25 درصد افزایش داد. محتوی پتاسیم تحت سطوح 6 و 12 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 14 و 35 درصد کاهش یافت اما محتوی سدیم تحت شوری 12 دسی زیمنس بر متر افزایش 135 درصدی را نشان داد. در مقابل کاربرد بیوچار سبب شد که محتوی پتاسیم افزایش و سدیم کاهش یابد. به گونه‌ای که بیشترین محتوی پتاسیم مربوط به تیمار 2 درصد وزنی بیوچار (9/41 میلی‌گرم در گرم وزن خشک) بود. کمترین محتوی سدیم نیز مربوط به تیمار 2 درصد وزنی بیوچار (10 میلی‌گرم در گرم وزن خشک) بود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: کاملینا، اسمامات‌ها، تنش‌های غیر زیستی، عملکرد دانه |
|
|
متن کامل [PDF 672 kb]
(41 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
به زراعی
دریافت: 1404/2/29 | پذیرش: 1404/5/10 | انتشار: 1404/5/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
