امروزه با افزایش تولید کشاورزی به جهت رفع نیازمندی‌های رو به رشد جمعیت در حال گسترش، نگرانی در مورد آینده تأمین غذا برای مردم مطرح گردیده است. در بین عوامل بازدارنده محیطی بر رشد و عملکرد گیاهان، خشکی مهم‌ترین عامل کاهش تولید بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک به شمار میرود. به‌منظور ارزیابی اثر مصرف مایکوریزا و جیبرلین و تنش خشکی بر روی عملکرد کمی و کیفی ماش، آزمایشی به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی دو سال زراعی 97-1396 و 98-1397در منطقه ملکشاهی از توابع استان ایلام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه مقدار تنش خشکی (30، 60 و 90 میلی‌متر تبخیر از تشت تبخیر) به‌عنوان فاکتور اصلی و سه سطح جیبرلین شامل (شاهد یا عدم مصرف، بذرمال، محلول پاشی) و سه سطح مایکوریزا شامل (شاهد یا عدم مصرف، بذرمال و خاک کاربرد)به‌صورت فاکتوریل بود. مقایسه میانگین اثر سه‌گانه تنش خشکی و هورمون جیبرلین و مایکوریزا نشان داد که در تیمار 30 میلی‌متر تبخیر آب از تشت و محلول‌پاشی جیبرلین و عدم مصرف مایکوریزا بیش‌ترین عملکرد دانه به‌میزان 4/2255 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. بیش‌ترین و کم‌ترین فعالیت پلی فنل اکسیداز در تیمارهای بذرمال جیبرلین اسید در واکنش به تنش 90 میلی‌متر تبخیر از تشت تبخیر و عدم مصرف جیبرلیک اسید در واکنش به تنش 30 میلی‌متر تبخیر از تشت تبخیر با مقادیر 87/0 و 44/0 میکرومول آب مقطر بر گرم وزن تر حاصل شد. بیش‌ترین و کم‌ترین فعالیت آسکوربات پراکسیداز در تیمارهای بذرمال مایکوریزا در واکنش به تنش 90 میلی‌متر تبخیر از تشت تبخیر و عدم مصرف مایکوریزا و جیبرلین اسید در واکنش به تنش 30 میلی‌متر تبخیر از تشت تبخیر با مقادیر 0/4 و 81/1 میکرومول آب مقطر بر گرم وزن تر حاصل شد که اختلاف بین این از لحاظ آماری معنی‌دار بود.
Hosseini A, Mirzaeiheydari M, Maleki A, Rostaminia M, Babaei F. Effect of mycorrhiza and gibberellin on drought tolerance and biochemical and agronomic traits of mung bean under drought stress. فیزیولوژی گیاهان زراعی 2023; 15 (58) :37-57 URL: http://cpj.ahvaz.iau.ir/article-1-1435-fa.html
حسینی عبدالله، میرزایی حیدری محمد، ملکی عباس، رستمی نیا محمود، بابایی فرزاد. بررسی تاثیر روش های مصرف مایکوریزا جیبرلین بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد ماش تحت تنش خشکی. مجله علمی فیزیولوژی گیاهان زراعی. 1402; 15 (58) :37-57
