به منظور ارزیابی اثر صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی برتحمل به تنش کم آبی در ژنوتیپ های سویا، این آزمایش گلدانی با 15 ژنوتیپ وارداتی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در شهرستان دماوند انجام شد. عامل اول شامل 15 ژنوتیپ سویا و عامل دوم شامل دو سطح آبیاری نرمال و قطع آبیاری در زمان 50 درصد غلاف دهی تا زمان دانه بندی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنوعی بین ژنوتیپ ها در شرایط کم آبی و آبیاری عادی وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داددر شرایط بدون تنش ژنوتیپ های 3، 5 و13 بیشترین کلروفیلa ، ژنوتیپ 15 بیشترین کلروفیل کل، ژنوتیپ 5 بیشترین کاروتنوئید، ژنوتیپ های 13 و 14 بیشترین پروتئین دانه، ژنوتیپ های 7 و 13 بیشترین تعداد برگ، ژنوتیپ های 2 و 10 بیشترین وزن خشک بوته و ژنوتیپ 13 بیشترین شاخص برداشت و عملکرد دانه را داشتند. تنش کم آبیاری باعث کاهش عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک شد. تحت این شرایط برخی صفات نیز افزایش داشتند. ژنوتیپ 3 دارای بیشترین کلروفیل b و نسبت کلروفیلa به b، ژنوتیپ 5 و 8 بیشترین فلاونوئید، ژنوتیپ 5 بیشترین مقدار پرولین و ژنوتیپ 14 بیشترین عملکرد را داشتند. تجزیه به مولفه های اصلی نشان داد که در شرایط آبیاری عادی چهار مولفه اول 67/85 درصد واریانس کل را تبیین نمودند، به طوری که سهم مولفه اول تا چهارم به ترتیب 38/81، 20/65، 15/62 و 10/57 درصد بود. در شرایط اعمال تنش چهار مولفه اول 82/26 درصد واریانس کل را تبیین کردند، به طوری که سهم مولفه اول تا چهارم به ترتیب 35/85، 25/20، 13/66 و 7/80 درصد بود.
The role of physiological and biochemical traits in improving the performance of soybean genotypes under water deficit tension. فیزیولوژی گیاهان زراعی 2018; 10 (39) :79-92 URL: http://cpj.ahvaz.iau.ir/article-1-1090-fa.html
رهی علیرضا، نجفی زرینی حمید، رنجبر غلامعلی، قاجار سپانلو مهدی. نقش صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در بهبود عملکرد ژنوتیپ های سویا تحت تنش کم آبی. مجله علمی فیزیولوژی گیاهان زراعی. 1397; 10 (39) :79-92